Yapanın da Yaptıranın da Türk Olduğu Bir Büyük Aşkın Abidesi “ TAC MAHAL”

Bu hafta aslında farklı bir konuyu yazacaktım. Ancak bugünlerde tv’lerde yerli bir müzik klibinin Tac Mahal’de çekilip aktığını görünce (Buray-Tac Mahal),sizler sabah kahvelerinizi ağır ağır yudumlarken ben de bu büyük aşk hikâyesinin nasıl meşhur bir şâhesere dönüştüğünü paylaşmak istedim…

TAC MAHAL MÜMTAZ MAHAL

Hemen herkesin çok iyi bildiği bu şâheser Hindistan’ın Agra şehrinde olup gerek ihtişamı gerekse de hikâyesi ile dünyanın yedi harikasından biri olmayı fazlasıyla hak ediyor…

Peki Türklerle ilgisi..?
Bizim açımızdan asıl gurur kaynağı tam da bu noktada başlamakta !..

Tac Mahal’in yapım dönemi 1632-1654 yılları yani;
Babür İmparatorluğu’dur.

Peki…Kimlerdir bu devleti kuranlar?
Afganistan ve Hindistan’da kurulmuş olan bu devletin kurcusu Babür Han’dır.

Babür Han’ın dedesinin dedesi
Emir Timur’un oğlu Mirânşah’dır.
Yani Babür Han’ın babası Timur soyundandır!

Annesi ise Cengiz Han’ın oğlu Çağatay’ın soy silsilesi içinde yer alır.

Yani büyük bir Türk hakanıdır Babür Han.

(Cumhurbaşkanlığı forsunda da bir yıldız ile yerini alır Babür İmparatorluğu.)

Babür Han,seferden sefere koşan bir büyük komutan olması yanı sıra, iyi bir edebiyatçı, şâir, mimar, fıkıh alimi ayrıca da kendi adı ile anılan,
“Babür Alfabesi”nin de mûcididir.

Babür Han’dan sonra beşinci hükümdâr olarak başa geçen
Şâh Cihan ise bu hikâyenin asıl kahramanıdır…

Babürlerin 6.hükümdarı olan Şâh Cihan için ilk iki eşinden ziyade,
daha 15 yaşındayken Mahal’i Meena pazarında görüp delilercesine aşık olduğu Mümtaz Mahal’in yeri hep çok farklı olmuştur.

Gerçek adı Ercümend Banu Begüm olan sultana, “Mümtaz Mahal” adını evlendikten sonra Şâh Cihan vermiştir.

Mümtaz Hatun’un babası Karakoyunlu Türkmenlerindendir.

Şah Cihan,Mümtaz Mahal’e o kadar çok güvenirdi ki devlet mührünü dahi eşine teslim etmiş, bir çok sefere de birlikte çıkmıştır.

Mümtaz Mahal, 20 yıllık evlilikleri süresince tam 14 evlat vermiştir !

Ancak…
Ne yazık ki…
14.çocuklarını dünyaya getirirken hayatını kaybeder Mümtaz Sultan !

Şâh Cihan çok sevdiği, çok güvendiği,hem devlet işlerini hem de hayatının her anını paylaştığı en sevdiği eşini, evdeşini kaybetmiştir artık !
Tüm dünyası bir anda alt üst olur
Şâh Cihan’ın…

Bundan sonra üzüntüsünden renkli elbiseler giymemiş, mücevherler takmamış ve saray dışına çıkmaz olmuştur.
Dahası Şâh Cihan bu üzüntü ile devlet işlerinden de elini eteğini tamamen çekmiştir. Kendisini edebiyata, sanata ve mimariye verir…

İki yıl sürecek olan bu inzivâ hali sırasında sevdiğinin ölümünden
6 ay sonra eşinin vasiyetini yerine getirmeye karar verir.
Mümtaz Mahal daha hayatta iken kendi anısı için dünyada eşi ve benzeri olmayan bir anıt istemiştir…

Şah Cihan, bu amaçla Osmanlı İmparatorluğu’ndan yardım talep eder.
Bu talep üzerine Mimar Sinan’ın önemli talebelerinden Mimar Yusuf’un da oğlu olan Mimar Ahmed bu iş için gönderilir.

Dört minâresi olan , beyaz mermerden ve yerden 75 metre yerden yüksek kubbesi olan, girişteki tac kapısında Osmanlı ‘nın çok önemli hattatlarından Settar Efendi tarafından işlenen Yâsin Sûresi bulunan bu muhteşem eser Mimar Sinan’ın talebe ekibi tarafından tam 22 yılda tamamlanır.

Tac Mahal’in kubbesi ise yine Sinan’ın meşhur kubbe ustası Mimar İsmâil tarafından yapılır. Kubbe altının akustiği öyle müthiştir ki altında çıkan her ses 7 kez yankılanarak tekrarlanır.

SİYAH TAC MAHAL
Şâh Cihan aslında bu yapının tam karşısına kendisi için de “ siyah” renkli eşini yapmayı istemiş ancak mali durum ancak burayı yapmaya imkan verdiği için bu arzusundan vazgeçmek zorunda kalmıştır.

Ercümend Banu Begüm yani Mümtaz Mahal ve Şâh Cihan, Tac Mahal içindeki yan yana mezarları ile günümüzde de sanki her gelene bu tutkulu aşkı hala anlatmaktalar…

Bir “Türk Aşk Abidesi” olan Tac Mahal / Mümtaz Mahal aynı zamanda Osmanlı sınırları dışında, talebeleri aracı ile Kayserili Mimar Koca Sinan’nın adeta muhteşem bir mührü gibidir.

Kalın sağlıcakla.

Kaynakça;
•BABÜR ŞAH’IN HAYATI VE KİŞİLİĞİ (Doç.Dr.İsmail Pırlanta)
•ŞAH CİHAN VE MÜMTAZ MAHÂL – HİNDİSTAN (Ahmet Kadir Aktacir)
•HİNDİSTAN’DA TÜRK İZLERİ (Şengül Demirel)